“Op maandag 2 november was het Allerzielen. Ook bij onze parochie herdachten we onze naasten die gestorven zijn. Hier* kunt u de Allerzielen-viering van Alphen terugkijken.”
“In uw handen beveel Ik mijn geest”, het zijn de laatste woorden voordat Jezus sterft. Vaak weten we nog wat de laatste woorden waren van onze dierbare overledene. We voelen nog de pijn en het verdriet.
Er zijn ook mensen die opluchting voelen: er mocht een einde komen aan het lijden. Allemaal hebben we ervaren dat het verschil tussen leven en dood maar één seconde is, één zucht, één ademstoot.We weten het wel, de geest, de ziel is er uit, maar dit lichaam is wel van die mens waar jij lief en leed mee hebt gedeeld.
We komen in de kerk samen, niet om alleen maar stil te blijven staan bij het gemis. Er klinken ook woorden van hoop. Geloofswoorden, dat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen zijn en dat God zal wonen onder de mensen en alle tranen van hun ogen zal afwissen en dat er geen dood meer zal zijn.
Als dat toch eens waar kon zijn: er zal geen dood meer zijn.Ik geloof er in. Onze ziel mag voortleven. Jezus heeft het ons beloofd.
In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. En nee, ik geloof niet dat dat huis ooit vol raakt.
Als we dat denken blijven we denken en redeneren vanuit onze aardse menselijke beperkte denkvermogen.
Bij God is alles anders en onze zielen hebben wellicht veel minder ruimte nodig dan onze lichamen.
Het graf was leeg. Wij voelen de leegte.De vrouwen bij het graf krijgen te horen: “Waarom zoekt ge de levende onder de doden? Hij is verrezen.”In de stilte horen wij het ook. ‘Zoek je geliefde niet onder doden. Hij is verrezen, hij leeft! Zij is verrezen, zij leeft’!
Diaken Gerrit Fennema wenst u mede namens het pastoraal team veel sterkte in deze donkere dagen.