M’n eigen bubbel
Als ik met jongeren praat, hoor ik nog al eens de kreet ‘kom uit je eigen bubbel’.
Daarmee bedoelen ze dat je niet in jezelf moet blijven denken en doen. Die eigen bubbel is heel gemakkelijk en het voelt alsof je in een soort bescherming leeft. Er zit als het ware een scherm om je heen, een soort kauwgombal. Iedereen heeft ruimte nodig. We laten anderen niet vaak heel dichtbij ons komen. Dat wil niet zeggen dat we ons afsluiten voor een ander, maar wel dat we graag zelf aangeven hoe dichtbij iemand mag komen. Ik geef ook aan dat ik liever niet elke knuffel spontaan beantwoord. Dan blijf ik liever even in m’n eigen bubbel. Terwijl ik dit schrijf denk ik hardop: ‘is het wel goed om in een eigen bubbel te leven’? Nee, dat is niet goed, het kan verstikkend werken.
Altijd weer nodigt Jezus ons uit om onze bubbel te verlaten, om uit onze comfortzone te komen. Laat los en volg Mij, is zijn uitnodiging. Loslaten bevrijd
je van elke kramp. Loslaten is je bewegen op eigen kracht. Je wordt steeds meer jezelf, en dat is de juiste basis, een goed fundament. Op dat fundament, zegt Jezus, kun je een stevig bouwwerk maken. Dat bouwwerk ben jij, het is jouw persoonlijkheid, het is de mens die je echt bent.
diaken Gerrit Fennema