LEVEN IN SLEUR of VERWACHTING
Veel mensen ervaren hun leven als een herhaling van dingen doen. Ze staan op en gaan naar hun werk. Ze brengen de kinderen naar school. Ze doen de was. Ze halen de boodschappen. Zo gaat het z’n gangetje, elke dag opnieuw. Zal het altijd zo blijven gaan? Veel mensen denken dat het zo zal blijven. Die mensen zien hun leven als een sleur, ze gaan van A naar B.
Er zijn ook andere mensen, dat zijn gelovige mensen. Die kijken anders naar hun leven. Ook zij moeten de gewone dagelijkse dingen doen, maar doen het anders.
Gelovige mensen nemen af en toe een moment van rust, van stil worden. Ik noem dat ‘even bezinnen op waar je mee bezig bent’. In zo’n periode van stilte en rust komen vragen boven. Moet ik elke dag en elk uur het nieuws horen op de radio? Moet ik alle talkshows op TV volgen? Mag ik even een moment voor mezelf? De wereld om ons heen is vol drukte. Alle media roept op ons daaraan mee te doen. Moet ik dat? Wil ik dat? Mijn antwoord is een duidelijk ‘NEE!’
Ik ben een gelovig mens en velen met mij. Wij geloven en verwachten dat het op een keer anders wordt. Leven in die verwachting maakt de dagelijkse sleur anders. Gelovige mensen leven een leven op weg naar Licht. Gelovige mensen steken in deze Adventstijd een kaars aan op de adventskrans. Zij bidden: Heer Jezus, wij zien wat er rondom ons gebeurt, maak ons hart gereed voor uw komst. Daarom ontsteken wij ‘een lichtend vuur dat nooit meer dooft’.
diaken Gerrit Fennema