“Hij die na mij komt”
Dit zijn de woorden die we Johannes horen zeggen in het Evangelie dit weekend. Hij die na mij komt is veel groter dan ik. Het moet dus wel om een heel belangrijke persoon gaan. Samen met Johannes kijken wij uit naar die man. We hebben een kaars aangestoken aan de Adventskrans en straks een tweede. Er komt wat meer licht in de duisternis. Hopelijk ook in onze duisternis. We leven in een verwachtingsvolle, hoopvolle periode. Ik ben er elke dag mee bezig en bid dat het ‘licht’ mag worden. Licht voor alle mensen. Ik maak gebruik van een hulpmiddel om de dagen af te tellen. Er staat een huisje met 25 deurtjes. Elke dag mag ik er eentje open doen. Achter elke deurtje zit een boekje met een korte beschrijving van wat er staat te gebeuren. Naarmate er meer deurtjes opengaan, wordt het verhaal spannender. Het is een verhaal met woorden van geloof, hoop en liefde. Ik zou willen dat er meer mensen zijn die dit verhaal van dag tot dag kunnen beleven. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een Adventskalender om cadeau te geven. Grote teleurstelling overvalt me.
Adventskalenders genoeg, ook met vakjes om open te maken. Achter elk vakje een verrassing: bij de ene kalender een snoepje of chocolaatje. Bij de ander een klein speelgoedautootje, legosteentje of pokémon kaartje. Nergens een Adventskalender die iets met geloof te maken heeft. We zijn wel erg ver afgedwaald van Johannes die ooit zei: “Hij die na mij komt is groter dan ik. Ik ben niet waardig zijn sandalen los te maken”. Ik zie verlangend uit naar zo’n groot persoon. Gelukkig helpen de kleine boekjes met hun verhalen. Ik vertrouw deze Advent op Johannes en op ‘Hij die na mij komt’.
Ik wens u allen een mooie en bezinnende voorbereiding toe, om vol verwachting uit te zien naar ‘Hij die komt’.
diaken Gerrit Fennema