Het allermooiste weekend
Als ik u vraag: “Wanneer was dat”?, dan gaan allerlei gedachten door uw hoofd. Voor mij gaat het om het aanstaande weekend. We gedenken al onze dierbaren. Niet alleen in eigen omgeving maar wereldwijd. Dierbaren zijn voor ons heilige mensen. Het gaat niet alleen om de bekende heiligen, het gaat om onze eigen heiligen. Zij allemaal hebben ons laten zien hoe we op een bepaalde manier met God in verbinding kunnen staan. Door hun manier van leven hebben ze de Liefde God gedeeld met hun medemensen. Soms waren ze zich dat bewust, soms niet.
Zo hoorde ik iemand zeggen dat haar man een heilige is geweest. Heel veel mensen kwamen na zijn dood bij haar om te laten weten wat hij voor hen had gedaan. De weduwe wist niet dat hij zoveel had betekend voor die ander. Nu, na zijn overlijden, komt ze te weten dat haar man veel voor anderen heeft gedaan. Af en toe even langskomen voor een kopje koffie of meehelpen met een klusje in de tuin. En altijd deed hij dat zomaar.
Deze mensen zijn ‘goud’ waard. Deze mensen zijn ‘God’ waard. Alles wat zij deden was gekleurd met Gods Liefde. Ze waren er vol van, ze hadden een groot hart. Deze mensen inspireren ons nog elke dag. Het zijn onze voorbeelden. Wij mogen en willen ze niet vergeten, daarom noemen we tijdens de vieringen hun namen. Door alle overleden heiligen, bekend of onbekend, blijven wij verbonden met wat er leeft tussen hemel en aarde.
diaken Gerrit Fennema