Door de wereld gaat een woord
en het drijft de mensen voort:
breek uw tent op, ga op reis, naar het land dat Ik u wijs.
U kent het wel, een lied dat we regelmatig in de kerk zingen. Vandaag wil ik even stilstaan bij de eerste regel: door de wereld gaat een woord.
Ik heb namelijk de indruk dat er veel meer woorden rondgaan dan nodig is. We praten er wat aan af. We hebben overal een mening over en iedereen moet dat weten. Op TV worden we overspoeld door meningen en analyses van deskundigen, die van alle markten thuis zijn. Je kunt het zo gek niet noemen of ze zijn op dat gebied deskundig. We luisteren er naar en dat is niet erg, maar we gaan geloven wat ze zeggen. Met die (=hun) wijsheid leven we ons leven.
Ik vraag me werkelijk af: is dat de wijsheid, is dat het woord dat rond gaat door de wereld? Hele dagen zitten we op de telefoon te kijken naar het laatste nieuws.
Heb ik er echt iets aan? Wil ik het weten? Kan ik er iets aan doen?
De wereld staat ‘in brand’, overal oorlogen, mensen op de vlucht, weggejaagd door machthebbers. Er komt een ander lied in mijn gedachten boven: ‘wonen overal nergens thuis, aarde, mijn aarde, mijn moedershuis’.
In het Evangelie hoor ik ook een Woord. “Ga om met Moeder aarde, zoals je die van je Schepper te leen hebt gekregen. Verzorg haar en haar bewoners. Er is nog tijd. Wees bereid, het uur der waarheid komt op een tijd dat je het niet verwacht”.
Dat is het Woord dat door de wereld gaat. diaken Gerrit Fennema