Weest geduldig
Deze woorden horen we in de tweede lezing op de derde zondag van de Advent. Weet u wat ‘geduldig’ betekent? Veel mensen zijn dit woord vergeten. Ik merk het als ik met mensen spreek. Ze rennen van hot naar her. Ze hebben geen tijd om even rustig te praten. Vooral in deze maand vliegen ze de ene winkel uit en de andere in. De cadeautjes voor Sinterklaas zijn nog maar net uitgepakt en nu moet de kerstboom worden versierd. Soms stond die op ‘pakjesavond’ al te pronken. Lekker gezellig zo’n Sinterklaasavond. “Weest geduldig”. Vaak hoor ik mensen zeggen dat het leven zo snel gaat. “Voor je het weet is het voorbij”, zegt men.
Of leven wij zelf te snel? Ik heb de indruk dat dit het geval is. Ik ken mensen die van vakantie terugkomen en al een folder in huis hebben voor een volgende vakantie. ‘Weest geduldig’ is voor hen niet weggelegd. Geduldig zijn lijkt voor veel mensen moeilijk. We zouden geduldig-zijn kunnen leren van de boeren. Die zaaien op hun geploegde en geëgde akkers. Dan wachten ze geduldig af wat er gaat groeien. Ze kijken af en toe naar de hemel en stil in hun hoofd vragen ze om een licht regentje. Ze zien het zaaigoed groeien. Ze blijven geduldig wachten tot de oogst rijp is. Ik heb nog nooit een boer aan het loof zien trekken om de wortels of aardappelen sneller uit de grond te krijgen. “Weest geduldig”, dat geldt voor alle mensen, zeker voor gelovige mensen. “Weest geduldig tot de komst van de Heer”. Daar houd ik mij aan vast in deze Advent. Hoewel er een korte liedregel door mijn hoofd meespeelt op de achtergrond. “Maar kan het niet een beetje snel, want het leven duurt maar even”. Nee, snel gaat niet. “Weest geduldig”.
diaken Gerrit Fennema